$AAB

Vanmiddag kwam het verlossende telefoontje van de $aab -dokter: de patient is genezen, kom haar maar halen en neem uw gevulde ouwe sok maar mee. Met gierende banden reden we naar het herstellingsoord voor Zieke Saabs in Naarden. En in de druilerige regen stond ze daar mooi te wezen. En te glimmen, de dokter had haar volledig laten poetsen en schoonzuigen. De reparatie was dermate duur dat 1 bankpas onvoldoende was. Maar na even slikken c.q pinnen was de dame weer van ons. Met een gereviseerd hart. Feitelijk een hele grote beurt met distributieriem en alles wat daar bij hoort. Met trillende vingers draaide ik de sleutel om en de viercilinder kwam zoemend tot leven. Wat een prachtig geluid. Mooier dan het was. Gelijkmatig, rustig, laag toerental. Het kon niet op. Hoe hebben we het al die tijd kunnen uithouden met de vreemde geluiden. De boordcomputer geeft aan dat het verbruik aanzienlijk is afgenomen. Ze was echt ziek dus.
Ik heb genoten van de tocht terug naar Almere. De Chef Werkplaats heeft gezegd dat ze zo nu en dan even op haar donder moet hebben. Tenslotte heeft ze meer dan 160 paarden trappelend onder de motorkap. Op de snelweg. Even intrappen. De kick-down schakelt de bak een stapje terug. Het zoemen wordt gebrom en de Saab spuit weg. Waarom regent het en kan de kap niet open? De boordcomputer geeft aan dat het huidige verbruik goed is voor veel airmiles bij de shellpomp. Dus weer terug naar cabrio-speed. Als ik thuis ben ben ik even de reparatiekosten vergeten....