Spring in 't water

Drie volle weken hebben wij luxueus gekampeerd op onze 33 voet Sure Thing. Ik zou ook kunnen zeggen - ons 10 meter zeiljacht, echter levert dit een minzame grijns op. 10 meter lengte, vroeger een respectabel stuk boot, is inmiddels gedegradeerd tot de afmetingen die gebruikt worden voor salonsloepen en RIBS – dit zijn een soort rubberboten met 2 motoren er achter met een totaal vermogen waar een Porsche jaloers op wordt . De typeaanduidingen zoals 240 en 280 op deze motoren hebben overigens geen enkele relatie met het IQ van de bestuurder. Maar goed, terug naar de bootjes in de haven. En niet zonder jaloezie kan ik gewoon stellen: 42 voet is de norm. Zo’n 14 meter boot dus. Onder de streep kom ik dus een dikke 3 meter tekort, want mijn boot is uiteraard 10 meter voor de havenmeester, maar 11 meter met alle toeters en bellen er voor en er achter. Voor diegenen die nu wenkbrouwen fronsen: in een jachthaven betaal je per lengte van de boot. En als ik ook een 42 voeter wil hebben moet ik op de kleintjes blijven letten tenslotte.
Maar waar gaat het nu om? Welnu, de nieuwe norm is niet meer hoe mooi, zeewaardig of degelijk is de boot, neen neen, size matters. En dat een boot veelal een ontwikkeling was van – beginnen in een 6 meter dopje en via 3 andere jachten op de felbegeerde 13 meter schoonheid terecht komen – is helaas niet meer aan de orde. Tot mijn schrik tref je nu in jachthavens eigenaren aan van 13, 14 meter zeiljachten die waarschijnlijk via Yacht Vision, het ergste tv programma wat te vinden is op de kommersjeele zenders, het besluit hebben genomen ook maar te gaan zeilen. Waren het vroeger de Duitsers die de havens onveilig maakten, nu zijn het de nieuwe Yachties die, gespeend van ervaring en kennis ligplaatsen innemen. Let op: je herkent ze aan gloednieuwe Gaastra bootschoenen en handschoentjes waarmee het stuurwiel wordt bediend. Heeft u wel eens een bemanningslid van een Fries skutsje met handschoenen aan gezien?
Arrogantie is mij niet vreemd maar een weldenkend mens moet het met mij eens zijn dat het meren (= aanleggen oftewel de boot met touwtjes vastleggen aan de wal of een andere boot) een bepaalde ervaring vereist. Laat ik zo stellen: het zou kunnen beginnen met een vorm van concentratie. U vaart namelijk met uw boot richting mijn boot. Als u mijn boot beschadigd, is mijn vakantie verknald en u bent uw no-claim kwijt. U moet van mij aannemen dat ik er met open mond vrij dom heb uitgezien toen een schipper van een dergelijk jacht van Duitse makelij merk beginnend met een B. tijdens een ingewikkelde aanleg-manouevre zijn rinkelende gsm opnam en een volledig verhaal afstak met de beller terwijl vrouwlief voor de derde keer een meertros ( het touwtje om de boot vast te leggen) volledig in de knoop naar de nieuwe, angstige buren gooide. Op het middenschip stond zoonlief reeds klaar met walstroomaansluiting om deze in brullende looppas naar de kant te brengen om de laatste walstroomaansluiting te annexeren, overigens zijn goed recht. Dochterlief bleef SMS-end liggen op het voordek en misschien was dat wel verstandig ook, dan kon ze niets fout doen. Toen pa uitgebeld was werd het jacht op 2 lijntjes vastgezet (spring? Wat is een spring?) en een lijntje op de wal is blijkbaar niet genoemd in de management summary van Schipperen voor Dummies.

Goed, een prijskaartje dus. Een 42 voeter begint bij 50K euro (een barrel) en loopt door tot de moeilijke prijsklasses (een Hutting van een tonnetje of 4, maar over het algemeen past bovenstaand profiel bemanning niet bij deze stereotiepe eigenaren) , zeg maar een 125K euro zwart geld. Een nachtje liggen in een Ijsselmeerhaven kost 1.25 per meter, een euro toeristenbelasting per nacht, een euro stroom en een euro per douche per persoon. Dus een 26 euro voor een nachtje ben je wel kwijt. Die worden opgehaald door een vriendelijke havenmeester. En die willen nog wel eens helpen bij het vastleggen met een spring. (een spring?)

En niet te vergeten de Gaastra bootschoentjes. Euro 69,00 in de aanbieding.

Overigens: een spring is een meertros die van voren naar achteren of vice versa op de wal of het buurschip wordt belegd. Zorgt er voor dat de schepen niet heen en weer schuiven ten opzichte van elkaar.