Poepslurpstekker

Onze overheid heeft de onverkwikkelijke taak op zich genomen voor ons te denken. Op zich is dit niet zo raar, wij zijn namelijk absoluut niet in staat zelfstandig te denken, laat staan op een bepaald niveau. Tenslotte zijn wij zelf verantwoordelijk voor de samenstelling van onze Overheid door het rood maken van een vlakje een keer per 4 jaar. Dus eigen schuld, dikke bult. Maar daar gaat mijn beschouwing deze keer niet over. We beginnnen met een inleiding.
Ook op een boot draait het organisme gewoon door. Darmen en nieren worden tijdens een zeiltocht niet stilgelegd. En dat betekent dat - vroeg of laat- de sanitaire ontspanruimte dient te worden bezocht. En dat vergt opnieuw wat uitleg. Het toilet is veelal een wat klein uitgevallen pot met een pomp met veel snuivende kleppen en afsluiters. die de restanten naar buiten pompen, de plomp in en met wat geluk onder de waterlijn. En nu heeft onze overheid bepaald dat dit lozen in het oppervlaktewater niet is toegestaan. U heeft nu 3 opties: U zorgt voor een tank waarin de restproducten worden opgeslagen, U onthoudt uzelf van toiletbezoek echter ik kan u verzekeren dat nergens zo lekker de Computable leest als op de eigen pot of - en ik maak nu geen grappen - u doet uw behoefte op een puts, dit is een emmer aan een touw en leegt deze emmer in het water. Dit leest u goed. Het uitpompen is verboden, maar het legen van de emmer met inhoud mag wel.
De eerste optie wordt het meest aanbevolen. U zorgt voor een geurdichte tank ergens in het schip waar het toilet op loost. Die tank zit op een gegeven moment vol en dan kan deze worden leeggezogen op een jachthaven waar u eigenlijk helemaal niet naar toe wilt. Met veel geslobber worden de resten van de nasi goreng van de vorige dag uit uw schip gezogen via de zogenaamde poepslurpstekker. Je moet er niet aan denken dat de zaak vastloopt. Of dat je de stekker aansluit op de vulaansluiting van de drinkwatertank en de stekker drupt nog wat na na het leegslurpen van het grote Duitse zeiljacht wat voor u lag en waarvan de eigenaar met veel bier en braadworst de vorige avond heeft doorgebracht. Ja, u trekt nu uw neus op.

Natuurlijk, het is asociaal het onderwaterlijn toilet te gebruiken als u in een jachthaven ligt of op een plek waar de buurkinderen een rondje langs uw boot zwemmen. Dan dienen we het waltoilet te gebruiken. Daar is geen discussie over. Nu weet je ook eens hoe het voelt met een rolletje pleepapier onder de arm naar het toiletgebouw te lopen zoals het al jaren toegaat op campings. Maar nu komt het kromme: de beroepsvaart is vrijgesteld van de verplichting voor een vuilwatertank. Deze watergebruikers poepen dus blijkbaar schoon. Of niet. Of eten geen nasi goreng. Onder beroepsvaart vallen ook de schepen van de Bruine Vloot, Klippers en Aken van 25 meter en langer waarop een stuk of 30 passagiers worden verscheept. Poepen en piesen ook niet. En het blijkt dat ook vissen, vogels en andere dieren niet per se gebruik behoeven te maken van een vuilwatertank.

Sure Thing heeft geen vuilwatertank. Geen idee waar deze tank moet worden geinstalleerd. Onder de motor is een optie, maar dan moet eerst de motor er uit. En daar heb ik niet veel trek in. Goede raad is duur. Maar ik heb een puts, dus bij Hoge Nood kan ik altijd het noodscenario toepassen. Maar onder de streep... ik ben in ernstige overtreding.

Op de HISWA zag ik een mooie optie. Een plastic zakje wat op het toilet wordt gebonden en wat na gebruik kan worden dichtgebonden en in de prullenbak kan worden geworpen. Poepen in een zakje. Altijd leuk om mee over te gooien op de kant. Of als grap in de kuip van de buurman achter te laten als aandenken. Een buurman die wel een vuilwatertank heeft. Of een buurman met een Duits zeiljacht waarvan het merk begint met een B.