Slamat Makan

In deze weblog ga ik een oude belofte inlossen. Ooit heb ik een keer voor een aantal collega's een pannetje hete kip, in vaktaal Ajam Pedis, samengesteld. Dit pannetje is tot de laatste druppel saus leeggelikt. Jaren is aan mijn hoofd gezeurd naar het recept hiervan. Welnu Bram, hier komt ie dan.

Dit recept vergt wat voorbereiding en is gedimensioneerd voor 4 personen. Het belangrijkste voor een succesvolle ajam pedis begint met het volgende: gooi alles waar Conimex op staat weg. Echt weg, uw voorraadkast uit, de vuilnisbak in. Conimex heeft ongelooflijk haar best gedaan om iets te maken wat eetbaar zou moeten zijn, helaas is dit niet iedere fabrikant gegeven, en zeker Conimex niet. Als u deze belangrijke  stap heeft gezet, is de weg naar de toko de volgende. En dan bedoel ik een echte toko, waar de Surinaamse en Indische bevolking haar weg allang weet te vinden en waar het zo heerlijk ruikt en het water in de mond behoort te lopen. Ik waarschuw u vooraf: geef niet toe aan de behoefte al die uitgestalde heerlijkheden te proeven. U loopt hiermee een serieus gevaar definitief MacDonalds af te zweren en dan bent u mede verantwoordelijk voor het werkloos maken van duizenden McD medewerkers wereldwijd.
Bij deze toko, die vanaf nu uw maandelijkse uitstapje zal worden( wedden?) , koopt u een potje (ik koop altijd een kilo, blijft maanden goed) sambal oelek, dus de echte en nu het belangrijkste: de goede ketjap manis van het merk Kaki Tiga, hetgeen 3 benen betekent. Neem gewoon de plastic literverpakking want u zult na dit gerecht nooit meer een andere ketjap willen gebruiken. Is in een maand het target een keer niet gehaald en moet de broekriem worden aangehaald, dan is Ketjap A een alternatief. Dus geen kikkoman saus of zo. Die hoort in de Japanse keuken thuis. Door de aanschaf van deze ketjap heeft u reeds de status van Kokki weten te bereiken. Ook neemt u een zakje (diepvries) blaadjes van de sinaasappelboom, mee, in het jargon daon djeroek poeroet. Probeert u het maar eens bij de balie te vragen. U krijgt een glimlach, want uw uitspraak deugt niet en een zakje blaadjes vol met een heerlijk aroma. Goed om een voorraadje in de vriezer te hebben. De rest van de boodschappen kunt u bij Appie halen.
En dan komt het mooie: in de Indische keuken zijn de hoeveelheden ingredienten nooit vastgelegd. Inderdaad, we doen maar wat. En daarom is het zo lekker.

U doet uw kookschort aan, schenkt een lekker glaasje wijn in en u snijdt een kip volgens de regels der kunst in 10 stukken. U leest het goed. Een kip. Daarin zijn veel soorten en maten beschikbaar. Vriend Theo heeft de ervaring uit het ouderlijk huis dat een kip pas in de keuken komt als de laatste kakel nog na-echoot. Verser kan dus niet. Ik heb geen kippenren in de tuin dus het wordt een beest van zo'n 1200 gram van de poelier. Neem dus geen hormonale opblaaskip van 800 gram. Ik heb ook  goede ervaringen met een scharrelkip van AH. Kip moet een beetje vet zijn, voor de smaak.

U snippert een grote ui van goede kwaliteit . 2 uien mag ook. U kneust of perst 3 tenen knoflook. Professionals malen deze ingredienten fijn in een oelekan (vijzel en een steen) met wat zout. Als ik tijd heb doe ik dit ook, Maar inmiddels kan ik dit met de vlijmscherpe Global ook heel fijn gesnipperd krijgen. Vertel dit overigens niet aan mijn moeder want een Global is tenslotte een Japans mes en dat kan niet goed zijn. In een grote braadpan doet u een scheut zonnebloemolie en hierin fruit u het uien/knoflook mengsel met hieraan toegevoegd ca. 4 eetlepels suiker op hoog vuur. Als het mengsel heerlijk gaat ruiken voegt u hieraan zeker 3 eetlepels sambal oelek toe. Meer mag, maar een halve pot is overdreven. Niet schrikken, de suiker neemt de hitte wat weg. Als de sambal ook begint te borrelen voegt u de stukken kip toe en bakt deze aan door het mengsel in de pan. Let er op dat de zaak niet gaat aanbranden. Vervolgens voegt u een stevige scheut (een koffiekopje) ketjap en 3 kopjes water toe, Blijf roeren en blijf mengen van de kip en zorg dat de kip niet aan de bodem kleeft. Verpulver (ik doe dat met de Global) een kippenbouillonblokje en voeg dit ook toe op het moment dat de vloeistof kookt. Zet dan het vuur laag. Voeg nu 4 blaadjes daon djeroek poeroet toe en zorg dat deze in de vloeistof staan. Laat het geheel een kwartier op middel hoog vuur sudderen en verdeel dan opnieuw de kip door de vloeistof die zich steeds meer als een saus gaat gedragen. Bedruip de kip met deze saus. Opnieuw een kwartier sudderen op middel hoog vuur en dan het vuur heel zacht zetten. En een half uur laten staan. De kip moet gaar zijn maar niet te gaar, want dan valt ie uit elkaar. En de smaak wordt steeds beter naarmate de saus zich langer in kan werken in de kip. Met andere woorden: wilt u vandaag hete kip eten, dan had u deze gisteren klaar moeten maken...

U heeft dan wel een nieuw glaasje wijn verdiend. Was en kook de rijst en stoom deze gaar. In noodgevallen moet u het met snelkookrijst doen. Dan kom ik niet bij u eten. Probeer een keer een zakje Surinaamse rijst. Maak sperzieboontjes schoon en kook ze al dente. Maak wat rauwkost van ijsbergsla en komkommer. Breng de kip op temperatuur als u wilt gaan eten
Proef de saus. Deze moet zoet/heet zijn en ook een heerlijke geur afgeven. Zout is veelal niet nodig. Schep rijst op een bord, doe de groente er bij, een stuk kip en schenk saus over de rijst en de groente. Beetje kroepoek en gebakken uitjes er bij en een glas ijswater, voor de duidelijkheid, die moet ernaast, maken het geheel af. Te weinig saus lost u op door iets ketjap en water toe te voegen tijdens het garen.

De volgende keer moet u wat experimenteren met de hoeveelheden kruiden en vloeistoffen. Mijn ajam pedis is nooit hetzelfde en komt toch altijd op. Ik hoor graag uw reacties.