De Weg Kwijt... wat nu?

Deze foto is het laatste wat ik over mijn Audi kwijt wil. Veel is er inmiddels over haar geschreven en met moeite probeer ik haar uit mijn herinneringen te wissen. Ik ontdekte dat ik geen actiefoto's van haar heb genomen. Deze foto heb ik - zonder toestemming overigens - van een bevriende website geplukt. De foto is overigens authentiek. En het bewijs dat zonder schroom de motor tot onaanvaardbare performantie is gedwongen. Sexuele intimidatie is hier niets bij. Een versnelling verder zou de snelheidsbegrenzer haar werk hebben gedaan. Ik vraag me ook af of ik met deze foto geen burgerarrestatie kan uitvoeren. Immers, het bewijs is onomstotelijk bewezen. Mijn Audi is gedwongen over haar grens te gaan.Toch maar eens een emailtje naar mijn juriste sturen.

Zij die mij beter kennen weten dat ik in staat ben in mijn eigen straat nog te verdwalen. Veel grappen zijn hierover reeds gemaakt tijdens de vele festiviteiten die ik, uiteraard tegen mijn zin, heb meegemaakt. Tijdens mijn Militaire Periode stond ik ook bekend als de Vaandrig die de Weg Kwijt is en Niet Kan Kaartlezen. Bij verplaatsingen met voertuigen is dat niet zo heel erg. Maar als het een marsroute per voet betreft en de groep mag door mijn gebrek aan postduifzintuigen een klikje of 5 omlopen moet ik toch echt wel terugvallen op de hierarchische structuur om de vrede te bewaren. Raar is dat op het water mijn ingebouwde sextant aanmerkelijk beter werkt. Feilloos weet ik de mooiste aanlegplekjes te vinden en bijna zonder kaart kruis ik het IJsselmeer over.

Anno 2000 maakt de techniek dit hiaat draaglijk. De BedrijfsVolvo werd uitgerust met een onduidelijk sprekende mijnheer in het dashboard die ook na volledig foute afslagen rustig bleef en mij na "Keer om indien mogelijk..." weer op het rechte pad wist te krijgen. Bij dergelijke gadgets denk je niet na over updates en upgrades. Nieuwe plaatsen en wijken staan natuurlijk niet op de bijgeleverde software, precies, die moet er los bij worden gekocht. Als verkoper van software verkoop je onderhoud (maintenance) zonder blikken of blozen. Als je zelf de Navtech data CD ad. 130 Euro erbij moet kopen is Leiden in last.
Na de Volvo kwam een automobiel voorbij zonder electronische Lispeltuut (zie Pluk van de Petteflet van Annie M.G. Schmidt) . Dus kwam er een Pocket PC in met Bluetooth GPS aansluiting en veel patches die noodzakelijk bleken voor een correcte werking. Een hele bos draden over het design-dashboard werd er gratis bijgeleverd. Nadeel is dat het spul perfect werkt op weg naar de boot en andere plekken die je in volledige dronkenschap geblinddoekt kunt vinden, maar op weg naar een belangrijke afspraak blijkt TomTom toch wat moeite te hebben met de NMEA protocollen van de GPS en vice versa. Kortom, ik had soms geen idee waar ik was, maar wist wel heel goed dat ik al dan niet te laat bij mijn afspraak zou zijn, waar dat ook mocht zijn. Alsjeblieft, blijf werken, heb ik vaak gebeden. Het is tenslotte Microsoft technologie. Er komt een dag dat ik een blauw scherm krijg...
Mijn eerste werkdag bij mijn nieuwe werkgever op een onbekende locatie was de dag. Probeert u eens in te denken wat mijn gevoel was toen het blauwe GPS-lampje uit ging en niet meer aan wilde. En TomTom veranderde direct in DomDom want die wist het ook niet meer. Deodorant hielp niet meer. Hoewel het vroor ontstonden natte plekken onder mijn oksel. Met trillende handen greep ik naar mijn telefoon. Ik moest nieuwe collega Hans bellen met de vraag waar ik moest zijn. Hans bleef heel aardig en correct maar ergens in de verte hoorde ik een geamuseerd lachje. Een lachje waar ik geen weerwoord op heb. Hans routeerde mij keurig naar de locatie. Maar ik was te laat.

Een dag later heb ik een TomTom One gekocht. En een wegenkaart.