Antifouling

Het goede moment om serieus te bepalen of je echt die 44 of 50 voeter wilt hebben is het moment dat je onder je schip ligt met een roller in je hand waarmee je de aangroeiwerende verf, ook bekend als antifouling, aan het aanbrengen bent. Antifouling is een zware smurrie met de consistentie van vers beton waarin allemaal nare stoffen zitten die ervoor zorgen dat geen organisme het in zijn/haar hoofd haalt om aan de romp van de Trots te nestelen. Op een dergelijk moment kijk je anders aan tegen de vierkante meters Nat Oppervlak van je jacht. Onze meedenkende Overheid heeft als enig Europees land in haar wijsheid besloten dat in Nederland geen koperhoudende antifouling mocht worden gebruikt. Dus de afgelopen jaren hadden we de keus onze schepen fysiek in de omringende landen in te smeren met antifouling waar je al dood ging als je er naar keek, of de typisch Nederlandse veilige antifouling op basis van knoflook en verse paardebloemen aan te brengen. Dit was het jaar dat de Nederlandse Zeiler de zeekraal, de zoetwatermossel, de binnenwateroester op een bedje van zeewier kon serveren aan boord. Eenvoudigweg omdat dit geweldig groeide aan de romp van de boot. Je greep onder de waterlijn en een maaltje verse fruits de mer lag binnen handbereik. Wijntje erbij, een culinair genot.. Zoals het met veel besluiten in Nederland gaat, is vervolgens door de commissie van Wijze Mannen nagedacht en kon het koperhoudende spul weer vrij ingezet worden. Koper is behoorlijk giftig. En vandaag besloten we het echte nare spul, voorzien van veel toelatingnummers aan te brengen. Tenslotte is het 25 graden celsius; een normaal mens gaat dan zeilen maar wij gaan fluitend tekeer.
Na 2 uur rollen blijkt dat 33 voet onderwaterschip is ingesmeerd. Rekenaars onder u zullen begrijpen... er is nog een andere kant die ook 33 voet lang is. Prettig, zo'n symmetrisch schip. En de armen zijn al vermoeid genoeg. En het oplosmiddel heeft er voor gezorgd dat we de wereld heel erg rooskleurig bezien. In Mexico snuiven kinderen lijm, wij, in onze kapitalistische staat doen het met Antifouling. Je zult weten dat je een boot hebt. Echt onwijs.. weetje wel...

En op een dergelijk moment is de drang naar die fraaie Breehorn 37 met die diepe kiel iets minder groot. Nog meer te schilderen. Nog meer blikken Sikkens van vier tientjes per stuk. Nog meer foamrollers die het een kwartier volhouden, daarna vallen ze uit elkaar. Nog meer latex handschoenen. Nog meer jeuk want voor deze rommel ben ik blijkbaar ook al allergisch - (wie niet?)

Het is Volbracht. De Thing zit weer strak in de aquagroene snelle laag. Net als mijn handen overigens, mijn latex handschoenen bleken niet bestand tegen deze sterke oplosmiddelen. Overalletje uit, stukje eten en dan 's avonds douchen. Want de antifouling komt uit alle porien. En douchen blijkt niet te helpen. De geur van de gifstoffen blijft om me heen hangen. Antaeus van Chanel weet de geur niet te verdrijven. En dit komt alleen door inademing van het spul? Toch maar een extra single malt nemen vanavond. Voor de zekerheid.