Sophie is in da house

Iedereen heeft een archilleshiel. Bij de een is het een Bugatti uit 1967, een ander dweept met zijn 42 voeter Koopmans kotter, weer een ander zoekt het in een Corneille waarvan er 50 zijn gemaakt, IK heb het met ruwharige teckels. Als het gelach verstomd is zal ik uitleggen waarom.
In mijn jonge jaren (papa vertelt..) draaide alles in ons huiselijk gezin om de ruwharige teckel Frouk. Frouk is vernoemd naar het boek Jelle van Sipke-Froukjes, een boek van Nienke van Hichtum. (googelen!). Zij kwam van een houtvester die een complete roedel van dit type hond in huis had en bleek alle kenmerken te missen die een ruwharige teckel prijswinners maken op hondententoonstellingen. Nou, dat kwam goed uit. Geen haar op ons hoofd die dacht aan het bezoeken van tentoonstellingen. Al ras kwamen wij er achter dat teckels, of eigenlijk Dashonden, een zeer apart slag hond is. De beste vergelijking is te maken met een reguliere zoon van een jaar of 6 in een doorsnee gezin. Als je roept komen ze niet, als je ze iets voorzet moeten ze het niet om vervolgens 3 borden van het 'vieze spul' in het verteringskanaal te proppen. Alles wat beweegt is interessant en moet meegesjouwd worden naar een Veilige Plek zijnde een Hut. Daarnaast hebben zo ook sterke karaktertrekken van een dochter uit hetzelfde gezin. Luisteren ook niet, tot het hun uitkomt. Pikken ook zaken als overhemden uit de voorraad van Pa (altijd de gestreken exemplaren!). En aan het einde van een dag vol met tegendraadse acties komen ze 's avonds tegen je aanliggen in je luie stoel, vol overgave het vertrouwen gevend. Inderdaad, jes smelt en bent alle acties van de dag vergeten. Vanuit een schuin oog wordt zowel de Mens als de TV in de gaten gehouden. En op het moment dat het interessant wordt op de buis ga je zenuwachtig snuffelend richting deur, wetende dat per omgaande je Mens achter je aan loopt met plastic zakjes en Hondensnoepjes. Kicks voor nix... toch..? En toch... teckels zijn volgens mij de enige honden die ook een gruwelijke hekel hebben aan regen. Tenslotte word je er nat van en ook de lage buik wordt nat in het hoge gras.
Van dit fenomeen maak ik inmiddels gebruik om de Macht over de Dashond terug te krijgen. Ik heb de paraplu tenslotte. En een barometer met regenaanduiding. En een gore-tex jas...de beste verdediging is de aanval.

Sophie is sinds 3 weken een onlosmakelijk deel van ons gezin. Formeel was ze mijn verjaarskado. Ze is echter een kado voor ons allen. En ze ontwikkelt zich volledig als ZeeTeckel. Dus ze is Zeewaardig op de SureThing, ook bij een vervelende hoge deining. En autorijden in een bench gaat heel goed. Ook beginnen de nachten weer terug te komen in de oude vorm. In het begin moest er om 04.00 uur nog een plas worden gedaan. En dat heeft zich verplaatst naar 0700 uur des ochtends. Ook niet de meest lekkere tijd, maar heilig vergeleken bij het tijdstip waarop de wereld behoort te slapen.
Alle grappen over teckels terzijde, het opgewekte karakter van ons Woeste Beest maakt veel in je los. Lekker even wandelen met een doel (het uitwringen van je teckel) tussen de klussen door is een kadootje, zelfs als het regent. Het terugvinden van je sokken in een hondemand is dan wat minder, maar de overwinningsgrijns van Sophie maakt veel goed. Ik ga maar even op zoek naar de riem. Een hi-tec ding met 2 knoppen er op en 5 meter lijn. Met een teckel er aan die precies de andere kant uit gaat waar jij naar toe wilt....