Superlative Chronometer

Ik heb een manie. Ik durf het ook toe te geven. Ik ben gek op horloges. Het is een erfelijke belasting. Mijn Grootvader Laas (dit is een Friese naam en al mijn neven hebben net zoals ik deze naam in hun voornamen) bleek in het bezit van meerdere klokjes die voor mijn Grootmoeder Jannie tot na zijn dood zijn verstopt. Achter de kast bleken geheime vakjes te bestaan waar de tikkende eenheden in waren opgeborgen. Let wel: tikkende eenheden. In die tijd was er van elektrische quartz uurwerken nog geen sprake. De lijn zet zich voor in het bezit van mijn eigen vader, zijnde 2 automatische Zwitserse horloges, een Omega Seamaster en een Mido Seastar. Dunne, elegante klokken die al vele decennia hun kunstje uitvoeren: de tijd aangeven met een redelijke nauwkeurigheid.
Ikzelf heb mezelf verwend met 3 zwitserse chronometers en een gewoon zwitsers horloge en wat los, niet bijzonder spul. Overigens: een chronometer is een horloge wat een zware duurtest heeft doorstaan en zijn nauwkeurigheid onder extreme omstandigheden (discotheken, sauna's surfplanken, bungeejumpen en brute sex) blijft bewaren. Een effectief voorbeeld van het nut hiervan was het gebruik op schepen. Om de positie te bepalen werd met een sextant een hemellichaam geschoten waarmee met de juiste tijd (en daar had je de chronometer voor) de positie kon worden bepaald. En dat was weer handig voor de planning qua fouragering. Om de les compleet te maken: een chronograaf is een horloge of chronometer met een stopwatch er op. Zeker als het een mechanisch uurwerk betreft is dit een ingewikkeld machientje want er lopen feitelijk 2 klokken naast elkaar waarvan er één kan worden stilgezet.
Maar goed, waarom horloges? Ik vind dat een man beperkt met sieraden om moet gaan. Dat is mijn mening en niet iedereen deelt deze mening. Ik draag geen oorbellen, piercings op rare plaatsen of zware gouden kettingen. Ik draag daartegen wel altijd een horloge. Op een net pak een staalgouden vintage Rolex (Oyster Date uit 1974) en op dit moment mijn nieuwe aanwinst: het klokje op de foto, de ultieme duikersklok, hoewel ik niet duik. Ik word wel eens geconfronteerd met de vraag: 'waarom in hemelsnaam een Rolex..?' Het antwoord is simpel: ik kan een Jaeger-LeCoultre Regulateur á Tourbillon niet betalen. En ook de Audemars Piguet Offshore (pffff wat een mooie klok) valt buiten het budget. De kinderen moeten ook nog studeren.
Mijn omgeving weet dat ik al heel lang gek ben op Rolex. Wat is zo bijzonder aan Rolex? Niet iedereen weet dat Rolex het eerste waterdichte horloge was waar Het Kanaal mee is overgezwommen. En ook is niet algemeen bekend dat Rolex het eerste automatische horloge heeft ontwikkeld. En weinig bezitters van een Panerai weten dat de eerste Panerai's waren voorzien van een Rolex caliber (zo heet het mechanische binnenwerk). Maar met de volgende zinnen hoop ik meer begrip voor deze eigenaardige liefhebberij te kweken. Ik vind de techniek zo mooi. Het horloge bestaat uit een paar honderd radertjes en wieltjes en palletjes die, mits goed op elkaar afgesteld in staat zijn een door een veer 3 wijzers perfect in balans de tijd te laten weergeven. En die veer wordt weer opgewonden door de beweging van de pols. En de regelaar van het geheel, de balans van mijn Rolex, draait 28800 keer per uur heen en weer. Dit is 8 keer per seconde. Ik zie de secondewijzer dan ook daadwerkelijk met 8 schokjes per seconde bewegen. En ik weet dat het caliber met de hand in elkaar is gezet door een bezeten horlogemaker. Als alles perfect in elkaar is gezet gaat het hele uurwerk bewegen. Ik vind dat toch wel iets bijzonders terwijl een aantal van mijn trouwe lezers al 20 zinnen geleden zijn afgehaakt. Mannen die gek zijn op horloges zijn ook vaak bezeten van snelle auto's met complexe motoren onder de (achter)kap waar 4 kleppen per cylinder zijn gemonteerd. Of van dakconstructies van cabrio's die in 20 secondes wegvouwen. Of van schaatsenrijders die 25 rondjes 32.0 kunnen rijden in Thialf . En voor de meeschrijvers onder ons: mijn horloge behoort 252.288.000 tikjes per jaar te maken, waarbij hij maximaal 40 tikjes per dag de mist in mag gaan (+/- 5 secondes afwijking per dag is de norm voor een chronometer) Dit zijn totaal 14600 foute tikjes per jaar...

Ik kan me voorstellen dat er nu lezers zijn die naar hun voorhoofd wijzen. Inderdaad. Het kwartsklokje van de kijkshop van vijftig piek is nauwkeuriger dan mijn Superlative Chronometer. Alleen... elke keer dat ik op mijn Rolex kijk geniet ik van het feit dat onder de zwarte geemailleerde wijzerplaat bovenbeschreven mechaniek loopt. En zij die dit verhaal weten te waarderen waarschuw ik bij deze. Je loopt een grote kans net zo'n maniak als yours truly te worden. Welkom bij de club.