Had ik het maar verzonnen...

Ongetwijfeld denkt u ook wel eens... had ik het maar verzonnen in Internetland en daarbuiten. Een navigatiesysteem wat op een pocketcomputer past. Die noem je dan TomTom. Een zoekmachine die je Google noemt waarna het werkwoord Googlen is ontstaan. (Google is genoemd naar googol, het getal 1 met 100 nullen erachter). Startpagina.nl , een portaal voor allerlei websites die dan gaan betalen om genoemd te worden. Maar ook stompzinnige televisie-spelletjes waar de kijker mag SMS' en om een winnaar van een ijsdanswedstrijd over de eindstreep te helpen. En nu komt het.. u gaat betalen voor ieder ONTVANGEN bericht. Ik hoop voor u dat het beperkt blijft tot 3 berichten ad. 60 eurocent per minuut. Dat betekent dat 1 stemronde u ongeveer 3 zakken patat-met-mayo in vroegere tijden kost! En ditzelfde doet u ook voor een programma waar ze maatschappijkneuzen in een huis duwen met 300 camera's er in en die mag u er weer uitstemmen. En Nederland SMS't zich de RSI in de vingers. Ik kan u met mijn hand op mijn hart verzekeren.. ik heb hier nooit aan meegedaan. Ik heb veel fouten gemaakt in mijn leven, maar deze beker is aan mij voorbij gegaan.
Nog maar een voorbeeld, echter dit voorbeeld knaagt het meest aan mijn frustratie. Marktplaats, Ebay, Speurders en dergelijke. Werkelijk briljant!!! Ik relativeer dan mijn eigen bron van het huishoudinkomen: ik verkoop ERP-oplossingen aan bedrijven. En aangezien hier ook kennis van zaken bij komt kijken ondersteunen veel partijen mij in dit verkoopproces. Geoliede machines, bestaande uit mensen in snelle Italiaanse pakken, Duitse bolides, trendy telefoons en verkooptalent en kennis van de Business. Allemaal om een CD'tje met software te verkopen. (de eerlijkheid gebied te zeggen... dan heb je ook wel wat)
Maar dan Marktplaats. Op het fotootje ziet u mijn Palm m515 met alle bijbehorende speeltjes. Even klikken en de hele wereld weet wat ik te koop heb en reageert met de snelheid van mijn ADSL. Jammer is dat de Palm iets minder goed loopt in de sales-cycle echter de Bob-de-Bouwer tools en de fietskar vlogen weg. Een gouden formule. Had ik het maar verzonnen. Nee, ik had een andere naam gekozen als Marktplaats of Ebay.
Gaat u er maar eens goed voor zitten en u verzint spontaan meer voorbeelden. Gratis bellen via Skype. EasyJet, boeken via het Internet. De Ipod en bijbehorend iTunes (slimmmm!!!!) . Deze maand ca. 50 CD's gedownload via Azureus en .torrent bestanden. Voelt u zich al net zo als ik? Had ik het maar verzonnen?
Het mooiste bewaar ik voor het laatst. Google Earth. Zij die het niet kennen.. het is het mooiste wat ik tot nu toe op het web heb gevonden. Ik heb plekken teruggevonden waar ik jaren niet meer ben geweest en nu naar toe klik. Het is echt een weergave van het feit dat de aarde kleiner is geworden en we wereldburgers zin geworden. Met een muisklik van Amsterdam naar Londen. En direct de dichtsbijzijnde restaurants bij het hotel in kaart. Commercieel uitermate slim en voor de gebruiker ongelooflijk onderhoudend. Had ik het maar verzonnen... 

Immer gerade aus...

Als je in de Sure Thing naar binnen loopt en je hebt een dikke jas aan, of je zeult met tassen heb je een grote kans dat je iets voelt meebewegen aan je rechterkant, gevolgd door een rauwe kreet van de schipper. Het gaat hier om een klein zwart kastje met 7 knoppen. In dit kastje zit een boel electronica, een kompas en dient om, indien de roerganger geen zin heeft om te roergangen het schip toch in de goede richting te sturen. En als je bij binnenkomst het kastje er af loopt is de kans groot dat naast een weigerachtige roerganger ook de Stuur Otomaat, fonetisch afgekort tot Stoot, ook de pijp aan Maarten geeft. En dat is niet prettig. Het kastje is de autopilot, een ingewikkelde machinerie die het schip perfect op koers weet te houden zonder dat de mens zich er mee bemoeit. Als de bemanning binnen zit en ik moet toch echt plassen, dan druk ik op het knopje 'auto' en de electronica doet de rest. Stuurt ook keurig door als er een dam of dijk in de weg ligt, dat maakt het kastje allemaal niets uit. Befehl ist Befehl. En toch zit er iets macabers aan het kastje. Ten eerste: het stuurt verschrikkelijk goed. Op de plotter, waarmee ik kan zien wat de afgelegde route is geweest, kan iedereen zien wanneer Stoot heeft gestuurd of yours truly. De laatste kijkt altijd vrolijk om zich heen, krabt aan zijn neus en laat het schip loeven en verlijeren dat het een lieve lust is. Het kastje leert zelfs van zijn fouten en stuurt gedurende de tocht steeds nauwkeuriger. Maar het tweede punt, daar gaat het om. Een droom van mij is altijd geweest om een langere zeiltocht in mijn eentje te volbrengen. Vraag me niet waarom. Als gezelligheidsdier past dit niet zo bij mij. Toch heb ik het vorige jacht en dit jacht wel eens alleen een bepaalde afstand gevaren en dit is spannend. Een dergelijke tocht gebruik je namelijk Stoot om te sturen en jij doet de rest. Zeiltjes hijsen, hapje eten, navigeren enzovoort. En op een moment dat je vrolijk neuriend om je heen kijkt realiseer je je dat je een vervelende val zou kunnen maken. Bijvoorbeeld: je dondert van het trapje naar beneden en breekt een been. En op een dergelijk moment vergeet je zelf het kastje tijdens je val van de muur te trekken. Gebeurt altijd behalve deze keer. Dus het ding stuurt door dat het een lieve lust is en jij kunt er niets aan veranderen. En je kunt er ook niet heen om de leiding over te nemen. Of.. nog een erger scenario: tijdens het plassen vanaf het achterdek donder je overboord en je bent niet gezekerd. Komt nooit voor? Herinner je je het trieste geval van de ABN AMRO Two tijdens de Volvo Open Race? Een beroepszeiler valt overboord. Niet gezekerd. Maar stel, je valt overboord en je ziet je trots keurig in rechte koers doorvaren. Zonder jou. Per uur 6 mijl van jou vandaan. Het kastje kent geen genade. Made in England staat er op. Die gaat dus niet spontaan kapot. Made in France of beter, Made in Italy, had je een goede kans gegeven.
En toch is alleen zeilen iets bijzonders. Jij en je schip. Ik betrap mij er op dat ik op dergelijke momenten ongestoord na kan denken en wat voor mij uit neurie . Niemand die zich daar aan ergert op een dergelijk moment of vragen stelt. Of met de boot praat. De Thing heeft een goed luisterend oor. En de specifieke geluiden, krakende wanden en kasjes en tegenwoordig een meedraaiende schroefas vormen een rustgevend antwoord. Maar ook het zoemen van de stuurautomaat geeft, ondanks het bovenstaande een gevoel van rust. Stoot, die beter stuurt dan ikzelf...